نمی نویسم ، چون می دانم هیچ گاه نوشته هایم را نمی خوانی ! حرف نمی زنم ، چون می دانم هیچ گاه حرف هایم را نمی فهمی ! نگاهت نمی کنم ، چون تو اصلا نگاهم را نمی بینی ! صدایت نمی زنم ، زیرا اشک های من برای تو بی فایده است ! فقط می خندم ، چون تو در هر صورت می گویی من دیوانه ام .
عشق ، خطای فاحش فرد در تمایز یک آدم معمولی از بقیه ی آدم های معمولی است .
نظرات شما عزیزان:
